Foolstop เป็นคอลัมน์หนึ่งในหนังสือ GM ที่ผมชอบ
ซึ่งผมก็มักป่าวประกาศความชอบให้เพื่อนๆได้ฟังเสมอ
คนที่ยังไม่เคยอ่านมักจะถามว่า
ใครเขียน
เขียนเกี่ยวกับอะไร
คำถามแรกตอบง่าย
แต่คำถามที่สองตอบยาก
Foolstop ถูกรวมเล่มครั้งแรกในปี ๒๕๔๕
ผมไม่พลาดที่จะหามาอ่านอีกรอบ
ถึงวันนี้ไม่รู้ว่าหนังสือเล่มดังกล่าว
เดินทางไปอยู่ณ.แห่งหนไหน
เมื่อเห็น Foolstop second edition อีกครั้ง
ก็ไม่พลาดที่จะหยิบติดไม้ติดมือมาอ่าน
แล้วความรู้สึกก็ยังเหมือนเดิม
ผมชอบงานเขียนชุดนี้
ถ้าจะถามว่าชอบอะไร
ตอบยากพอๆกับคำถามว่า
ภิญโญเขียนถึงอะไร
Foolstop
คือเรื่องเล่าถึงผู้คนที่ผู้ชายคนหนึ่ง
ได้มีโอกาสได้เจอะเจอ
มันคงไม่สามารถบอกได้ว่า
เรื่องราวเหล่านั้นสอนอะไร
เพราะมันไม่ใช่นิทานอีสบ
ใครอยากรู้
คงต้องอ่านกันเอง
แล้วประสบการที่ผ่านมาของแต่ละคน
จะบอกคุณเองว่า
คุณเห็นอะไรจากเรื่องเล่าเหล่านั้น
- - - -
ในยุคสมัยของการเดินทาง
หลายปีที่ผ่านมานี้
การเดินทางเฟื่องฟูมากในหมู่คนหนุ่มสาว
หนังสือรวมเล่มเกี่ยวกับการเดินทาง
ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
นักเดินทางกลายเป็นวีรบุรุษ
และวีรสตรีตัวน้อยๆสำหรับคนรุ่นใหม่
ทั้งที่ความจริงแล้ว
เขาและเธอเหล่านั้น
ต่างมีเหตุผลในการเดินทางของตัวเองที่แตกต่างกันไป
เมื่อการอยู่กับที่ไม่สามารถตอบคำถามได้
เราจึงเริ่มคิดถึงการเดินทางออกไปไกลๆ
ด้วยหวังว่าจะมีคำตอบว่อนตัวอยู่ในความหนาวเย็น
ณ ดินแดนอันไกลพ้น รอให้เราไปขุดค้นพบ
หรือบางครั้ง
การเดินทางอาจจะเป็นเพียงแค่การหลีกหนี
จากความซ้ำซากจำเจ
เป็นการนำพาตัวเองออกไปเสี่ยงอันตราย
พบพานกับความยากลำบาก
หรือเพียงสัมผัสกับความไม่คุ้นชินบางประการ
ชีวิตก็อาจจะสดชื่นขึ้น
เหมือนกับการได้ขับรถเข้าโค้งผ่านเนินเขาสู่ต่ำบ้าง
หลังจากชีวิตมีแต่เส้นทางตรงและราบเรียบมายาวนาน
: จาก บทนำ คำตอบของ พระคเนศ
Foolstop โดย ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา
- - - - -
"คนที่ชอบเดินทางท่องเที่ยวขาดอะไร"
เพื่อนคนหนึ่งโยนคำถามนี้มาที่ผม
ผมได้แต่ยิ้ม แล้วถามกลับว่า
ต้องขาดอะไรด้วยเหรอ
ก็แค่อยากไปเที่ยว
ต้องถึงกับเป็นคนมีปัญญาชีวิตเลยเหรอ
นั่นเป็นการตอบปัญหาแบบของผม
การตอบในกรณีที่ไม่อยากพูดยาวๆ
เพราะผมชอบฟังมากกว่าพูด
และหากอยากจะพูดผมมักเลือกจะเขียนมันมากกว่า
ในวันที่มีเวลา
ผมร่ายยาวให้เพื่อนคนนี้ฟังว่า
เคยเห็นคนที่ตระเวณชิมอาหารอร่อยๆ
ตามร้านต่างๆไหม
คิดว่าคนเหล่านี้ขาดอะไรไหม
เคยได้ยินไหมว่ามีคนชอบไปเที่ยวอาบอบนวด
ทั้งๆที่มีภรรยาอยู่แล้วทั้งคน
คิดว่าคนเหล่านี้ ขาดอะไรไหม
คนชอบท่องเที่ยว
ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับคนเหล่านั้นหรอก
รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
ก็เป็นกิเลสด้วยกันทั้งนั้น
การท่องเที่ยวไม่ได้สูงส่งอะไรหรอก
จะเรียกท่องเที่ยว เดินทาง ทัศนาจร
หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียก
ผมก็จัดให้เป็นกิเลสอย่างหนึ่ง
คนแต่ละคนจะมีกิเลสไม่เหมือนกัน
โลกนี้มันเลยเต็มไปด้วยคนประเภทต่างๆ
คนนั้นลุ่มหลงเรื่องโน้น
คนโน้นกลับชอบเรื่องนี้
คนนี้ยอมแลกทุกอย่าง
กับเรื่องไร้สาระในสายตาคนอื่น
หากบอกว่าคนเหล่านั้นต้องขาดอะไรไปสักอย่าง
ก็แน่นอนว่า
ทุกคนในโลกนี้ต้องขาดอะไรสักอย่าง
และนี่แหละ คือสเน่ห์ของมนุษย์
สิ่งมีชีวิตที่ขาดๆเกินๆ
แต่ละชีวิตจึงมีเรื่องราวที่ไม่เหมือนกัน
และผมก็ชอบฟังเรื่องเล่าพวกขาดๆเกินๆ
Foolstop ของภิญโญ
เล่าเรื่องของมนุษย์ อย่างมีชั้นเชิง
ก็คงไม่มีเหตุผลอื่น ที่ผมจะไม่ชอบเรื่องเล่าแบบนี้
