เหลือง แดง เขียว ... สัญญาณ ประเทศไทย

เรามีทางเลือกอะไรบ้าง
ที่เราทำได้
แล้วมันดีกับประเทศ
ดีกับสังคม
ดีต่อเพื่อนมนุษย์

อย่างแรกที่คิดออกคือ
ไปร่วมประท้วงกับพันธมิตร

สมัยก่อนผมมั่นใจมากว่ามันน่าจะแก้ปัญหาได้
แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว

ผมกลับรู้สึกว่า
ทางเลือกนี้มันคือการแก้ปัญหาจากภายนอก
คือการชี้นิ้วออกไป แล้วบอกว่าเอ็งผิด
เอ็งต้องแก้ไข เอ็งต้องเปลี่ยน
โน่น นี่ นั่น เยอะไปหมด

แล้วบรรดาสิ่งมีชีวิตที่ถูกชี้นิ้วต่อว่า
ก็มีข้อโต้แย้ง ฟังขึ้นและฟังไม่เข้าหู ปนเปกันไป
ท้ายที่สุด ก็กลายเป็นสงครามวาทะ
โต้กันไปโต้กันมา
จนทุกคนงงว่า
เราเถียงกันเรื่องอะไร

หลังจากหายงง
ผมก็ตระหนักว่า
ปัญหาของประเทศเรา
มันอยู่ที่คน
และนั่นก็หมายถึง
อยู่ที่ตัวผมเองด้วย

ผมจึงเริ่มกลับมามองว่า
เราต้องเริ่มแก้ปัญหาจากภายในตัวเราเองก่อน
เช่น เราซื่อสัตย์หรือยัง
เวลาเห็นคนรอบๆตัว ไม่ซื่อสัตย์เราทำยังไง
เรามีศีลธรรมอยู่ในระดับไหน
เวลาเห็นคนใกล้ๆตัวทำอะไรที่ผึดศีลธรรม
เราจัดการยังไง

นั่นคือนามธรรมที่ผมคิด
แล้วผมก็นำนามธรรมนั่นมาสู่การปฎิบัติ
เช่น ผมมาทำงานแต่เช้า
เพราะในข้อตกลงกับบริษัท
ผมตกลงเวลาทำงาน 8.00 -17.00 น.
เพื่อนร่วมงานที่ยังมาทำงานสาย
ผมก็พยายามพูดคุย เพื่อให้เขาปรับตัว
ถ้าไม่ได้ตามนั้น อย่าน้อยก็ต้องทำงาน 8 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ

หากผมพบหรือเห็นความไม่ยุติธรรมในบริษัท
ผมก็พยายามต่อสู้ เข้าไปคุยกับเอ็มดี คุยกับหัวหน้า
หาทางแก้ปัญหา

และเนื่องด้วยงานของผมส่วนใหญ่
คืองานขนส่งมวลชนขนาดใหญ่
ซึ่งมีผลกระทบกับประชาชน
และเป็นถุงเงินถุงทองของนักการเมือง
และข้าราชการโกงกิน

สิ่งที่ผมทำได้คือ
พยายามปกป้องผลประโยชณ์ของประชาชน
กล้าที่จะโต้เถียงในที่ประชุม
โดยใช้เหตุผลง่ายๆ ว่าทั้งหมดนี้มันคือภาษีของพี่น้องของผม
ทุกคนต้องทำสิ่งที่ดีที่สุด สำหรับประเทศผมเท่านั้น
ผมไม่ยอมประณีประนอม

ล่าสุดบริษัทได้โครงการใหม่ ราคาดีบาท
ต้นทุนทำงานจริงๆประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์
จ่ายนักการเมืองไปแล้ว 20 เปอร์เซ็นต์
ผมเข้าไปถามเอ็มดีว่า
พี่ต้องการกำไรส่งให้ฝรั่งเท่าไหร่
แล้วที่เหลือจากนั้น
เอามันมาพัฒนาประเทศบ้าง เช่น
จ้างเด็กๆมาเรียนรู้งาน จะได้มีคนทำงานได้มากขึ้น
หรือ จะจ้างคนเก่งๆมาพัฒนาอะไรใหม่ๆให้เกิดขึ้น
เพราะอย่างน้อย มันก็มาจากเงินภาษีของคนประเทศนี้
มันก็ควรกลับไปสู่คนประเทศนี้ ไม่ช่ายฝรั่ง

เอ็มดี อึ้งไปเลย 555

นั่นเป็นตัวอย่างขั้นต้น


ขั้นต่อมาคือผมคิดว่า
เราน่าจะทำอะไรให้ประเทศนี้ได้อีกบ้าง
ผมผลักดัน และนำเสนอ
ให้บริษัทรับงานจากต่างประเทศเป็นหลัก
นั่นหมายความว่า
รายได้ของพนักงานในบริษัทก็คือเงินเข้าประเทศ
ก็ทำให้ผลิตมวลรวมของประเทศดีขึ้น

แล้วลองคิดว่า
ถ้าทุกคนที่ทำงาน รับเงินจากต่างประเทศ
ประเทศเราจะพัฒนาขึ้นแบบไหน


ฟังดูแปลกๆไม๊

แต่ผมคิดว่า
ประเทศนี้จะพัฒนากว่านี้
ถ้าทุกคนเลือกจะพัฒนาตัวเองก่อน

แล้วถึงตอนนั้น ถ้าทุกคนพัฒนาแล้ว
สำนึกหลายๆอย่างอาจจะตามมาก็ได้
ไม่ต้องเสียเวลามานั่งประท้วง
ที่ต้นทุนสูงกันทุกฝ่าย
แล้วท้ายที่สุดก็มีแต่คนแพ้