Friday, September 21, 2007

ส่งต่อความรู้

ระหว่างการพักจากการประชุมรอบเช้ากับรอบบ่าย

บทสนทนาปรับทุกข์กั้นเวลา
ของบรรดาพี่ๆในออฟฟิศ
เดินทางมาถึงเรื่องของการหาพนักงานเพิ่ม
เนื่องจากปริมาณงานและปริมาณคนไม่มีความสมดุลกัน

ผมเสนอความคิดเดิม
ที่เคยเสนอหัวหน้าไปหลายรอบแล้ว
และก็ยังคงได้รับการปฏิเสธ
เหมือนเดิม

ความคิดของหัวหน้าคือ
ใช้คนน้อยๆในการทำงาน
โดยแต่ละคนทำงานหนักมากขึ้น
แล้วก็ควรจะได้รับค่าตอบแทนที่มากขึ้นด้วย

ความตั้งใจแรกของหัวหน้าเป็นจริง
แต่ผลที่ตามมาเรื่องค่าตอบแทน
ยังไม่เห็นมีวี่แวว

ผมเสนอให้รับเด็กจบใหม่
แล้วค่อยๆพัฒนา ค่อยๆสอน
อย่างน้อยก็เพื่อผลประโยชณ์ในอนาคต
อาจจะไม่ใช่เพื่อบริษัทอย่างเดียว
แต่เพื่อวงการจะได้มีการพัฒนามากขึ้น
หัวหน้ายังไม่ยอมรับไอเดียนี้

ทั้งๆที่หัวหน้าเป็นคนบอกเองว่าอีกห้าปีจะเกษียรตัวเอง
ก็เลยอยากถ่ายทอดความรู้ให้รุ่นต่อๆไป
แต่ไหงไม่ยอมรับไอเดียนี้ก็ไม่รู้

ตกเย็นของวันนี้
พี่ชายโทรมาบอกให้หาที่ฝึกงานให้ลูกของเพื่อนพี่ชายด้วย
หลักๆคืออยากลองมาศึกษางานที่บริษัที่ผมทำอยู่
ผมไม่รู้ว่าพี่ชายไปอวดอ้างน้องชายอย่างผมใว้แค่ไหน
แต่ขนาดเด็กจบใหม่
หัวหน้ายังบอกว่าใช้ประโยช์อะไรไม่ได้
แล้วแนวคิดการรับเด็กฝีกงานมาสอนงาน
ยิ่งห่างไกลจากการยอมรับแน่นอน

ถึงตอนนี้ไม่รู้จะบอกพี่ชายยังไง
ตอบปฏิเสธก็จะชอบมองว่าผมไม่มีน้ำใจ
ทั้งๆที่มันคือความจริง




ปล
โดยไม่ค่อยเกี่ยวกันเท่าไหร่
แต่คิดเรื่องนี้ทีไรจะชอบนึกถึงอารมณ์เพลงส่งต่อความรักทุกที
แต่นี้มันคือการส่งต่อความรู้

ให้ความรู้ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น
แล้วเด็กรุ่นใหม่จะได้เก่งขึ้น
แต่ไหงไม่ค่อยทำกันก็ไม่รู้
เมืองไทย




เนื้อเพลง: ส่งต่อความรัก
โดย บอย โกสิยพงษ์

เพลงที่เธอกำลังได้ยินอยู่ โปรดฟังดูให้ดี
แล้วเมื่อไรที่พบใครเศร้าใจอยู่ ฝากเพลงนี้ให้เขาฟังสักที

ให้เพลงๆนี้เป็นดังเหมือนกับ ตัวแทนจากใจของเรา
ที่จะบอกเขาว่าความรักแท้ในโลกยังมี
ให้เพลงพาใจของเราไปพบกับ หัวใจของเค้าซักที
ส่งต่อเพลงนี้ด้วยรักและรักให้คนทุกคน

จะใกล้ชิดหรือห่างเพียงไหน ใจเราส่งถึงกันได้แค่เริ่มกับใครซักคน
หนึ่งเป็นร้อยเป็นล้าน ขอแค่ใจเรายอมเริ่มต้น ไม่ว่าคนไหนคงต้องถึงซักที

ให้เพลงๆนี้เป็นเหมือนกับ ตัวแทนจากใจของเรา
ที่จะบอกเขาถึงความรักแท้ ที่ในโลกนี้ยังมี
ให้รักพาใจเขาไป พบกับใจของเราซักที
ส่งต่อเพลงนี้ด้วยรักและรักให้คนทุกคน

มอบรอยยิ้มให้คนที่พบ เพื่อเป็นการเริ่มต้นความรักที่ไม่รู้จบ
และจะส่งเรื่อยไปด้วยใจต่อใจตราบนานเท่านาน
ให้ความรักนั้นสัมผัสใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่จะส่งต่อไปแม้เวลาผ่าน
ให้จักรวาลแห่งนี้มีแต่ความรัก

ให้เพลงๆนี้เป็นเหมือนกับ ตัวแทนจากใจของเรา
ที่จะบอกเขาถึงความรักแท้ ที่ในโลกนี้ยังมี
ให้รักพาใจเขาไป พบกับใจของเราซักที
ส่งต่อเพลงนี้ด้วยรักและรักให้คนทุกคน

มอบรอยยิ้มให้คนที่พบ เพื่อเป็นการเริ่มต้นความรักที่ไม่รู้จบ
และจะส่งเรื่อยไปด้วยใจต่อใจตราบนานเท่านาน
ให้ความรักนั้นสัมผัสใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่จะส่งต่อไปแม้เวลาผ่าน
ให้จักรวาลแห่งนี้มีแต่ความรัก

ให้ความรักนั้นสัมผัสใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่จะส่งต่อไปแม้เวลาผ่าน
ให้จักรวาลแห่งนี้มีแต่ความรัก

Thursday, September 20, 2007

อยากขอบคุณ

คนดีไม่มีวันตาย
ประโยคอมตะจากหนังสือเรื่องความสุขแห่งชีวิต

ฉันมักชอบพูดประโยคนี้บ่อยๆ
ในช่วงสองสามเดือนนี้

แม้หลายครั้งผู้ฟังจะไม่ค่อยเห็นด้วย
คัดค้าน หรือจะฟังแบบเหยาะหยัน
แต่ทั้งหมดนั้น ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้
ฉันเชื่อแบบนี้จริงๆ
เชื่อด้วยประสบการณ์
ของตัวเอง

ยิ่งในช่วงระยะเวลาสองสามเดือนมานี้
ฉันยิ่งรู้สึกเช่นนั้นอย่างมาก
บรรดามิตรสหาย พี่ๆ น้องๆ
หลากหลายคนดีๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ทุกๆ คนที่คอยเกื้อหนุนฉัน ในทุกๆเรื่อง
ถือเป็นพรประเสริฐที่ประเจ้าประทานมาให้

ฉันไม่รู้ว่า คนอื่นจะมองยังไง
แต่ฉันถือว่า มันมีค่ามาก

ณ. ตรงนี้ ฉันอยากบันทึกตัวอย่างเอาใว้

- 1 -

เมื่อวานซืน
นั่งรถไปกับเอ็มดี
ถูกถามเรื่องงานประเด็นหนึ่ง
ซึ่งตามสายงานแล้ว
ฉันไม่ควรจะมีความรู้

แต่บังเอิญ
รุ่นพี่ที่สนิทกันทำงานนี้
เราเล่าสู่กันฟังบ่อยๆ
บางครั้งก็เป็นการคุยกันเล่นๆ
ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบ
หรือแม้แต่ ถามอะไรไม่ได้เรื่อง
ฉันก็อาจจะโดนด่า
ฉันไม่เคยนึกว่า
ฉันจะเอาเรื่องพูดคุยมาใช้งาน

เอ็มดีถามข้อมูลเพิ่มเติม
ฉันก็แค่โทรไปหารุ่นพี่
ถามไถ่เพิ่มเติม
บอกไปตรงๆว่าเอ็มดีอยากรู้
รุ่นพี่ยิ่งยินดี ถ้าข้อมูลเหล่านั้น
จะเป็นผลดีต่อรุ่นน้อง

ฉันอยากขอบคุณมิตรภาพดีๆ
ที่พี่ๆ มีให้เสมอมา



- 2 -

เมื่อวาน
ไปประชุมกับหัวหน้า
ระหว่างนั่งรถ
ฉันก็ถามโน้นถามนี้ไปตามประสาลูกน้อง
ทั้งส่วนที่ฉันอยากรู้
และส่วนที่ฉันต้องการคำแนะนำ

ตกบ่ายฉันต้องไปประชุมอีกที่หนึ่ง
ในที่ประชุมถามฉันในหลายๆประเด็น
และฉันก็รู้สึกแปลกใจ
เพราะประเด็นที่ถูกถามทั้งหมด
ฉันเพิ่งได้คุยกับหัวหน้าที่มีประสบการณ์สูงมาก
ฉันจึงตอบแบบฉะฉาน และมั่นใจ

ตกเย็นฉันไปทำงานฝิ่น
พี่ที่ทำงานเล่าเรื่องงานให้ฟัง
ในทำนองชวนคุย
ด้วยมิตรภาพที่ยืนยาวมานาน
ทั้งเป็นการเล่าสู่และสั่งสอนไปในตัว

วันรุ่งขึ้น
หัวหน้าคนเดิม เดินมาถามหาข้อมูลบางเรื่อง
และเป็นเรื่องที่รุ่นพี่เพิ่งเล่าให้ฟัง โดยบังเอิญ
และฉันก็สามารถทำงานให้หัวหน้าได้สำเร็จ

ฉันอยากขอบคุณหัวหน้า
ที่ขยันตอบคำถามของฉัน
อยากขอบคุณรุ่นพี่
กับความหวังดีและความรู้ ที่ถ่ายทอดมาให้เสมอ
ตั้งแต่มหาลัยปีหนึ่ง จนปัจจุบัน
ซึ่งถือว่า ยาวนานมากๆ



- 3 -

วันนี้

ผลต่อเนื่องจากการประชุมเมื่อวาน
มีบางข้อมูลที่ที่ประชุมต้องการ

ฉันจำได้ว่า ร่นพี่ที่สนิทสนมกัน
เพราะเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยๆ
เป็นคนที่เคยมีส่วนร่วมในงานนี้

ฉันก็แค่ยกหูโทรศัพท์ไปสอบถาม
บอกว่าตั้งใจตรงๆ
พี่เขายินดีตอบ เพราะมิตรภาพ
แถมส่งข้อมูลมาให้
เพราะมั่นใจว่าฉันจะเอาไปใช้แค่ไหน
และใว้ใจฉันได้แค่ไหน

ตกเย็น
ฉันเจอเจ้านายงานฝิ่นระหว่างเดินทางจะกลับ
เจ้านายทักทาย
และก็ทำการให้ความรู้
ซึ่งความรู้ที่ได้มานั้น
เปิดทางสู่ทางแก้ของปัญหาที่ฉันจะกำลังจะประชุมพรุ่งนี้
ปัญหาดั่งกล่าวนี้
เป็นปัญหาที่ฉันกับเจ้านายที่ทำงาน
ยังพยายามหาทางออกกันอยู่
และเจ้านายก็คาดหวังว่าฉันจะช่วยได้
แล้วพรุ่งนี้ฉันจะได้ไปเสนอทางออกกับเจ้านาย
ซึ่งคาดว่าเจ้านายคงจะยินดี
เพราะมันเป็นปัญหาที่แก้ไม่ตกมาเป็นเดือน


นี่เป็นแค่ตัวอย่างของสามวันนี้
แต่เป็นสามวันที่ทำให้ฉันยิ่งตระหนักว่า
ฉันอยากขอบคุณทุกๆคนดี ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ฉันอาจจะยกตัวอย่างแค่เรื่องงาน
แต่นั่นไม่ช่ายทั้งหมด
ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย

อาจจะฟังดูคล้ายฉันชอบพึ่งคนอื่น
อาจจะดูเหมือนจะคบหามิตรสหายเพื่อผลประโยชณ์

แต่ฉันยืนยันกับตัวเองได้เสมอว่า
มิตรภาพดีๆ เหล่านี้
ไม่เคยเกิดขึ้นจากผลประโยชณ์ใดๆ
ที่มาของแต่ทุกๆมิตรภาพ
มาจากความจริงใจ และเป็นมิตรกับทุกๆที่พบเจอ
แล้วปล่อยให้วันเวลา กรองเก็บใว้เฉพาะมิตรดีๆ

ฉันเคยถามตัวเองเหมือนกัน
ว่าทำไม หัวหน้าที่ฉันเคยทำงานส่วนใหญ่
จึงชอบเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ฟัง
สั่งสอนโน้นสั่งสอนนั้น
ทั้งๆที่เวลาอยู่ต่อหน้าเจ้านาย ฉันพูดน้อย
และฉันก็ไม่ได้เป็นลูกน้องประเภท
ฉลาดเป็นกรด ขยันเป็นเยี่ยม
ไม่ใช่พนักงานดีเด่น ไม่ใช่เด็กปั้น

และหลายๆต่อหลังครั้ง
ที่การสนทนาธรรมดาๆของฉันกับพวกพี่ๆเพื่อนๆ
เป็นการเปิดมุมมองและความรู้ใหม่ๆ
ทั้งๆตอนที่คุยกันนั้น
ต่างคนต่างก็ไม่ได้คาดหวังอะไร
และส่วนใหญ่ก็เป็นแค่บทสนทนาบนโต๊ะทานข้าว
แต่ฉันกลับได้ข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับอะไรหลายๆอย่างในชีวิต
โดยที่ฉันเองก็ไม่ได้ตั้งใจ

ฉันไม่เคยคิด และไม่เคยหวังว่า
การไปทานข้าวกับพวกพี่ๆเพื่อนๆ
การไปเที่ยวต่างจังหวัด
หรือการไปทำกิจกรรมในงานอดิเรก
จะส่งผลดีใดๆ ต่อทางการงาน

แต่เวลาก็ได้พิสูจน์แล้วว่า
เรื่องทั้งหมดนั้นมันเกี่ยวข้องกันหมด

ก่อนนอนวันนี้
จะได้แต่หวังว่า
ในทางกลับกัน
ฉันก็หวังว่าจะคงจะเป็นมิตรดีๆ สำหรับทุกๆคน
ทั้ง ลูกน้องที่ดี รุ่นน้องที่ดี เพื่อนที่ดี พี่ที่ดี
(แต่คนเป็นคนรักที่ดีลำบาก ...555)

ถึงยังดีไม่มาก
แต่ฉันก็จะพยายามต่อไป

เพราะฉันเชื่อมั่นว่า
คนดีไม่มีวันตาย
และ ฉันก็จะเป็นคนดี

Sunday, September 16, 2007

ชีวิตเรียบ เรียบ แบบ เดิม เดิม

จิปาถะ 5201 - การหลอกตัวเอง

การทำงานเยอะๆ
ก็อาจเป็นการฝึกสมาธิ
เพราะเราจะไม่มีเวลาใส่ใจเรื่องอื่นๆ

ฉันกำลังรู้สึกอย่างนี้

อาจจะเป็นการพยายามคิด
พยายามสะกดจิตตัวเอง
หรือถึงขั้นพยายามหลอกตัวเอง

ยังไงก็แล้วแต่

ฉันรู้สึกดีๆ กับการคิดแบบนี้




จิปาถะ 5202 - ฉันไม่แคร์

เราไม่มีวันเข้าใจคนอื่นได้จริงๆ
มีเพียงแต่การคาดเดา
อาจจะถูกหรือผิด

ฉันเริ่มเชื่อว่า
เลิกสนใจ
สิ่งที่คนอื่นคิด
อาจจะง่ายกว่า



จิปาถะ 5203 - สิ่งที่เกิดขึ้น

หากเรามองแบบสายตาของผู้ชม
ตัวละครเอก ซึ่งหมายถึงมนุษย์แต่ละผู้คน
จะมีผู้ชมสักคนไม๊
ที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
กับตัวละครเอกนั้น ในทุกๆด้าน
เหมือนกำลังดูละคร

เพราะฉันรู้สึกว่า
มันไม่น่าจะมี
เมื่อแต่ละคนน่าจะมีชีวิตในหลายๆด้าน
มากเกินพอที่จะมีคนอีกคนหนึ่ง
ที่จะเข้าไปถึงในทุกๆด้านของใครสักคน

Sunday, September 02, 2007

น้ำตกหมันแดง



ชั้นที่ 1



ชั้นที่ 3



ชั้นที่ 3



ชั้นที่ 5



ชั้นที่ 8



ชั้นที่ 8



ชั้นที่ 9


- - - - -

ช่วงนี้รับงานฝิ่น
ไม่มีโอกาสได้ออกไปถ่ายรูปที่ไหน
ก็เลยทยอยเอารูปเก่าๆ ที่ยังไม่ได้จัดการมานั่งดู

น้ำตกหมันแดง
อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า
ทางเดินก่อนไปถึงน้ำตก
ก็มีความยากลำบากในระดับหนึ่ง
เพราะมีความชัน
โดยเฉพาะหากเป็นหน้าฝน
ก็จะเพิ่มความลื่นขึ้นมาอีกอย่าง

แต่อย่างไรก็ตาม
บรรดานักท่องเที่ยว
ก็ทยอยกันไปเยี่ยมชม และเก็บภาพ
น้ำตกแห่งนี้กันไม่ขาดสาย

โดยเฉพาะในช่วงนี้
ที่มีดอกลิ้นมังกรออกมาอวดโฉมให้ชม