สงบ สุข สุขสงบ ลึกลงสู่ด้านใน

เริ่มตั้งแต่วันที่หนึ่งเดือนกันยายน
ชีวิตของผมดำเนินไปดังนี้

๒๒.๐๐ เข้านอน

๐๒.๐๐ ตื่นมาทำละหมาด แล้วนอนต่อ

๐๔.๐๐ ตื่นมารับประทานอาหาร

๐๕.๐๐ เริ่มถือศีลอด ไปละหมาดที่สุเหร่า
และอ่านคัมภีร์จนประมาณหกโมงเช้า

๐๖.๐๐ ไปทำงาน

๑๒.๐๐ ไปละหมาดที่สุเหร่า

๑๓.๐๐ เริ่มงานภาคบ่าย

๑๗.๐๐ เลิกงาน ไปละหมาดที่สุเหร่า และอ่านคัมภีร์

๑๘.๐๐ โดยประมาณ รับประทานอาหารเย็น หลังจากถือศีลมาทั้งวัน

๑๙.๐๐ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวไปละหมาด

๒๑.๓๐ โดยประมาณ เสร็จภาระกิจประจำวัน ดูข่าวเล็กน้อยก่อนเข้านอน

แล้วก็เข้าสู่ตารางเวลาตามเดิม
ยกเว้นก็เพียงแค่เสาร์อาทิตย์ที่อาจจะแตกต่างกันไปบ้าง
แต่ไม่มากนัก เพราะเวลาที่เป็นการทำงาน อาจจะถูกแทนที่ด้วย
การออกกำลังกายเล็กน้อย หรือการสะสางงานเก่าๆ

นี่ยังไม่รวมกลายเปลี่ยนแปลงอื่นๆ
เช่น พูดแต่น้อย และเมื่อพูดไปก็พยายามพูดแต่สิ่งดีๆ

หรือการเปลี่ยนแปลงที่มองยาก
อย่างการคิดแต่สิ่งดีๆ

ฟังดูเหมือนจะลำบาก
แต่มันกลับเป็นหนึ่งเดือนที่รู้สึกดีๆ

มันเหมือนกันชีวิต
ได้กลับไปสู่ร่องรอย
หรือ เส้นทางที่มันควรจะเป็น

ชีวิตที่ชัดเจนว่า ควรจะทำงานแค่ไหน
ควรใส่ใจในเรื่องทางธรรมอย่างไร
การรักษา กาย วาจา ใจ ให้ดีๆ

พยายามออกจากสิ่งที่มันรก และเปล่าประโยชณ์
นี่ผมกำลังพูดในเรื่องรูปธรรมของชีวิตในโลกนี้

การนอนไม่ดึก ก็ย่อมเป็นผลดีต่อร่างกาย
และหลายต่อหลายครั้งที่เรานอนดึก
ไม่ช่ายด้วยเหตุผลที่มีค่าเพียงพอ
อาจจะเป็นเพียงการดูทีวี
หรือรายการที่ไม่ได้สร้างผลดีต่อเรามากนัก

การตัดการกระทำที่ไม่จำเป็นออกไปจากกิจวัตร
ทำให้เรามีเวลาเหลือพอ
ที่จะนำมาสร้างสิ่งดีๆให้กับตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นการพักผ่อน
หรือ การศึกษาธรรม

ยิ่งในส่วนของการทำงาน
แค่ไหนคือความพอเหมาะพอควร
บางครั้งเรากำลังลงแข่งขัน
และถึงกับแก่งแย่งในบางครา
เพื่อผมตอบแทน หรือการสะสมทรัพย์

การหยุด และนั่งทบทวนสิ่งเหล่านี้ซะบ้าง
มันทำให้ชีวิตเดินช้าลง

มาถึงในส่วนของการระวังคำพูด
เป็นความยากอีกขั้นหนึ่ง
เพราะด้วยความเคยชิน
อาจจะทำให้เราพูดในสิ่งที่ไม่ดี
พูดจาให้ร้ายคนอื่น พูดจาส่อเสียด
ประชดประชัน หรือบางครั้งแค่คะนองปาก
เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่เราควรหลีกเลี่ยง
พูดในสิ่งที่ควร
และงดเว้นที่จะพูดในสิ่งที่ไม่ควร

และความยากที่สุดก็คือ
การคิดดี การรักษาความคิดให้ดี
หากเราทำได้จิตใจเราก็จะสบาย
เราอาจจะได้ยินสิ่งไม่ได้
เราอาจจะเห็นสิ่งไม่สบอารมณ์

แต่หากเราพยายามรักษาความคิดเราให้ดี
สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถสร้างผลกระทบต่อเราได้
เมื่อเรารักษาใจให้เป็นสุขได้
ก็จะตามมาด้วยความสงบในอารมณ์
แล้วเหล่านี้ก็จะนำไปสู่ความสุข ในที่สุด

เหล่านี้แหละมันคือ
รูปแบบชีวิตที่เราควรจะใช้มันในทุกๆวัน
สงบ เพื่อนำไปสู่สุข
รักษาความ สุขสงบ

เดือนที่ดีที่สุดกำลังจะผ่านไป
ผมหวังใว้ว่า
ทั้งหมดนี้ จะฝั่งลึกสู่ด้านใน
และจะกลายเป็นความถาวร ในตัวเราต่อไป