Zathura : ให้ความรักนำทาง

เมื่อวานซืน ดูหนังเรื่อง ซาทูร่า

Zathura หนังผจญภัย ภาคต่อจากจูแมนจี้
แม้เนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่องกัน ชื่อเรื่องไม่บ่งบอกความเกี่ยวพัน
แต่ภาพรวมของหนังทั้งหมด ก็ยืนยันตัวเองได้ชัดเจนว่า
มันคือ จูแมนจี้ ภาคอวกาศ นั่นเอง
เพราะฉะนั้นผมจึงไม่ได้ตื่นเต้นและสนุกไปกับหนังเหมือนภาคแรก

ถามตัวเองว่าทำไม
คำตอบคือ รู้และคาดเดาได้
ความลุ้นไปกับเนื้อเรื่องมันก็จะลดลงไป
คำตอบนี้น่าจะถูกต้องที่สุด

นั่นหมายความว่า
หากเรามีประสบการณ์มากขึ้น รู้มากขึ้น
เราจะหาความสนุกกับชีวิตได้น้อยลง

เป็นเช่นนั้นหรือ !

สำหรับโครงสร้างของหนัง ก็เหมือนภาคที่แล้ว
เด็กชายพี่น้องสองคน ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันตามประสาเด็ก
บังเอิญน้องชาย ไปเจอแกมซาทูร่า ที่ห้องเก็บของชั้นใต้ดิน
แล้วบังเอิญก็ได้เริ่มเล่นเกมนี้ด้วยความไม่รู้
แล้วการผจญภัยในรูปแบบของซาทูร่าก็เริ่มขึ้น
ก็เหมือนกันกับการผจญภัยในรูปแบบจูแมนจี้นั่นแหละ

อย่างหนึ่งที่คนดูหนัง อย่างผม
รู้สึกว่าภาคนี้เขาเน้นคือ
ความรัก ระหว่างพี่น้อง
หลายต่อหลายครั้ง
ที่สถานการณ์มันต้องอิงกับเรื่องนี้
เมื่อตัวเอก ให้ความรักนำทาง
เขาทั้งหมดก็สามารถเดินทางกลับบ้านได้สำเร็จ


เมื่อวาน อ่านหนังสือ ให้ความรักนำทาง


หนังสือท่องเที่ยว ที่เขียนถึงสถานที่ท่องเที่ยว
ประเภทสถานทีทมหาชนทั้งหลาย
ซึ่งดูเหมือนไม่น่าสน
เพราะใครๆ ก็รู้ทั้งนั้น

ผมก็แบบนั้น แต่ก็ยังซื้อมาอ่าน
เหตุผลไม่มีอะไรมาก เพราะชอบสารบัญ
รู้สึกว่าผู้เขียนตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจ

พี่ที่เคารพ (แต่ไม่ค่อยได้เจอแล้วนะ) ท่านหนึ่งเคยบอกว่า
หากแกตั้งเชื่อเรื่องเสร็จ
แสดงว่าแกเขียนเรื่องนั้นเสร็จไปเกินครึ่ง
ชื่อเรื่องเป้นส่วนที่แกให้ความสำคัญมาก
ไม่รู้ว่าคุณ วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง
จะคิดแบบนี้หรือเปล่า แต่ชื่อเรื่องของเขาก็น่าสนใจดี

ลองมาฟังชื่อเรื่องกันดีกว่า

1 ขึ้นภูไปยืนดูตัวเอง
- กลับบัว และดวงไฟในถ้ำ ที่นกกระจาบต้องเผชิญ
- เดินตามชะตา หาทางกลับบ้าน ที่ภูกระดึง
- ปืนผาไปหาสิ่งใด บนภูสอยดาว

2 ทะเล : ความเหว่ว้า
- แหลมสนกระซิบ : พบเพื่อพราก จากเพื่อเจอ
- รอนแรมสู่เสม็ด ต้อยตามหาความหมายของชีวิต
- ประจวบคีนีขันธ์ คืน-วัน และ การหยุดพักผ่อนของผู้พเนจร

3 ห่มหมอกขาวหนาวความอุ่น
- ทุ่งพญา แสลงหลวง เดิเท้าในทุ่งกว้างและทางป่า
- ปิล๊อค ในหมอกฝัน
- บัวตองแม่อุคอ ดงดอกไม้ในม่อนดอย
- ภูชี้ฟ้า : เสี้ยวเวลาบนภูผาหมอก

อีกเหตุผลที่เลือกซื้อเล่มนี้
เพราะคำนำเสนอ หรืออะไรสักอย่าง
บอกว่าสำนวนนักเขียนคนนี้ โรแมนติก
มนุษย์ชอบของหวานอย่างผม ก็เลยต้องลองดู

รูปแบบการเขียนออกมาในแนวสารคดี
รูปแบบการเดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ คือ การโบก
ส่วนความหวานนั้น ก็พอมี แต่ไม่ค่อยรู้สึก
อย่างผม มันต้องหวานจัดๆ เท่านั้น
ไม่อย่างงั้น ก็ขมจัด เปรี้ยวจัด เผ็ดจัด ถึงจะรู้สึกได้

แต่โดยรวมๆแล้วถือว่าดี
เพราะอย่างน้อยก็ทำให้ผมอ่านจบเล่มได้
ไม่วางทิ้งค้างๆ คาๆ

ครั้งหน้าเห็นชื่อนักเขียนคนนี้
ก็จะลองอ่าน



วันนี้




รุ่นพี่ชวนไปประท้วง
เนื่องด้วยผมห้าม ไม่อยากให้เขาไป
เขาก็เลยบอกว่า ให้ผมลองไปดูสักครั้ง
แล้วจะเข้าใจ

ยังไม่ตกปากรับคำ
เพราะไม่อยากไป
เลยภาวนาให้ฝนตก
จะได้หาข้ออ้างได้




พรุ่งนี้



ยังมาไม่ถึง
รู้แต่เป็นวันศุกร์
และคงเป็นวันทำงานตามปกติ


มะรืน



ยังมาไม่ถึง
คาดว่าจะไปจ่ายภาษี


มะเรื่อง


ก็ยังมาไม่ถึง
แต่ ความรักจะนำเราไป
(ไม่เกี่ยวกัน แต่อยากเขียนแบบนี้)


แล้วต่อ มะเรื่องเรียกว่าอะไร
แล้วก่อนหน้า เมื่อวานซืน เรียกอะไร