Tuesday, February 28, 2006

จิปาถะ 16 : วัยเปลี่ยน ความจริงเปลี่ยน

จิปาถะ 1601





รูปนี้ถ่ายตอนไปเที่ยวพม่า
กำลังพยายามทำblog ทริป เล็ก เล็ก ฉบับ พม่า
ตามด้วยทริป เล็ก เล็ก ฉบับ เวียดนาม
ทริป เล็ก เล็ก ฉบับ ลาว
และ ทริป เล็ก เล็ก ฉบับ กัมพูชา



จิปาถะ 1602


เด็กๆจ๋า
รู้ไหมเลือกกินไม่ดี
ทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง

ผู้ใหญ่จ๋า
รู้ไหมเลือกกินดี
ทำให้ร่างกายแข็งแรง



จิปาถะ 1603

รุ่นพี่เล่าให้ฟังว่า
สามีเธอกำลังนอกใจ
ถามเธอว่ารู้ได้อย่างไร
เธอตอบว่า เขาก็ปฎิบัติต่อเธอเหมือนเดิมทุกอย่าง
ยกเว้นพฤติกรรมการใช้โทรศัพท์ที่เปลี่ยนไป
ถามเธอต่อว่า ระแวงเกินไปหรือเปล่า
เธอตอบว่า เธอเคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอย่อมรู้ดี
ถามเธออีกว่า ในเมื่อเขาปฎิบัติต่อเธอเหมือนเดิม
ใยต้องไประแวงหรือกังวลว่าเขานอกใจ
เธอตอบกลับมาว่า ปฏิบัติเหมือนเดิม คนละเรื่องกับ นอกใจ
เมื่อจนปัญญาที่จะช่วยอะไรได้มาก
ก็ได้แต่พยายามแก้ต่างให้สามีของเธอ
เพราะเชื่อมั่นว่า เธอมีความเชื่อ และคำตอบอยู่ในใจ
และ ผู้หญิงก็มักอยากฟังในสิ่งที่อยากได้ยินเท่านั้น
วินาทีนี้เธออยากได้ยินข้อแก้ตัวดีๆ จากคนรอบตัว
และคนที่เธออยากได้ยินมากที่สุดคือ สามีเธอนั่นแหละ



จิปาถะ 1604


ด้วยความสงสัย
พยายามคิดเอง
ก็ยังหาคำตอบไม่ได้


สมมุติ นายกลาออก
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

ก็คงต้องมีนายกคนใหม่มา
ก็เป็นพรรคพวกกลุ่มเดิม
คนคุมอำนาจก็ยังเป็นคนเดิม
แล้วอะไรเปลี่ยนไป


สมมุติ ยุบสถา
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

ก็คงมีการเลือกตั้งใหม่
คนที่ได้มาก็เป็นคนเดิม
คนคุมอำนาจก็ยังเป็นคนเดิม
แล้วอะไรเปลี่ยนไป


สมมุติ แก้รัฐธรรมนูญ
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

ก็คงได้กฏหมายใหม่ๆ
คนที่ได้ใช้ก็เป็นคนเดิม
วิธีการหลบหลีกใหม่ๆก็ตามมา
แล้วอะไรเปลี่ยนไป


สมมุติ ทุกคนอยู่เฉยๆ
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

คนกลุ่มเดิมก็คง ฉกฉวย ตักตวง
กอบโกยผลประโยชณ์
เข้าตัวเองและพวกพ้องกันต่อไป
ปล่อยให้ประชาชนมองตาปริบๆ


ทางออกของปัญหามันอยู่ตรงไหน
ด้วยปัญญาที่มีอันน้อยนิด ก็คิดไม่ออก
แล้ว เรากำลังเรียกร้องหาอะไรกัน


ใครก็ได้ ช่วยอธิบาย หน่อยเถอะ


เขียนข้อความนี้ใว้หลายวัน
ยังไม่ได้คำตอบจนบัดนี้
แต่ก็จะรอต่อไป


จิปาถะ 1605

บทความในคอลัมน์คุยกับความคิดของ มุกหอม
ในหนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันอาทิตย์ ที่ 26
เขียนเรื่อง blog ใว้ได้น่าสนใจ เธอกล่าวในทำนองว่า

วัฒนธรรมการเขียนบันทึกมันเป็นของใหม่
พร้อมกับตั้งคำถามว่า ในบันทึก
เรากำลังคิดว่าเราพูดกับใคร
(นั่นนะสิ คนส่วนใหญ่นึกถึงใครตอนเขียนบันทึก)

การเขียนบลอคเพราะเราอยากให้คนได้อ่าน
การเขียน บลอคก็เป็นการสร้างตัวตนเสมือน
หรือจะเรียกง่ายๆคือ ตัวตนแบบจอมปลอม
เพราะมีการคัดกรองเฉพาะส่วนที่อยากนำเสนอเท่านั้น

รู้สึกเห็นด้วยกับเธอในหลายประเด็น
แต่ก็ยังมีความเห็นแย้งในบางจุด
(ซึ่งจะนึกแบบชัดๆ ไม่ออก 555)
เอาเป็นว่านึกออกเมื่อไหร่ค่อยเขียนก็แล้วกัน
วันนี้จดใว้ก่อน

เออ ปกติ คนส่วนใหญ่เขานั่งอ่านบันทึกตัวเองหรือเปล่านะ

1 Comments:

At 10:04 PM, Anonymous Anonymous said...

จ๊ากกกกกกกกกกก
แย่แล้ว
ลืมดูอ่ะ
ว่าจะกดเป็น anonymous อ่ะ

ขอโทษทีนะคะ
เราไม่ได้อยากเปิดเผยตัวตน

ง่ะ

ง่ะ

ไม่ได้ตั้งใจอ่ะค่ะ

 

Post a Comment

<< Home