รุ่นใหญ่

เพลง รุ่นใหญ่

คำร้อง : สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา ทำนอง : วุฒิชัย สมบัติจินดา
เรียบเรียง : เพิ่มศักดิ์ ทรัพย์โมกข์ ขับร้อง : ยืนยง โอภากุล
อัลบั้ม : หนุ่มบาว - สาวปาน

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วันเลี่ยมทองของวัย
รุ่นหนุ่ม รุ่นสาว เรียกเรา รุ่นใหญ่
แต่ไม่มีใคร เข้าใจจริง

* แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ ใครให้ยืมซบอิง
เหมือนสุขหัวใจ พร้อมไปทุกสิ่ง
แต่ความจริง น่ะโครตเหงา

ได้แต่ยืน มองพระจันทร์ ทุกคืนดึกดื่นไปยันเช้า
ยิ่งได้เห็นฟ้าที่ไร้ดาว หัวใจเก่าเก่าก็ถอนใจ

อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์ ดูแลหัวใจชรา
รุ่นนี้คงเหลือเวลา ไม่มากไม่มายเท่าใด
อยากมีใครสักคนมาเคลียคลอ
รอเติมเชื้อฝืนให้ไฟ ให้โลกรู้ว่ารุ่นใหญ่... ก็ใจเปลี่ยว

ผ่านชีวิตบนทางที่ยาวไกล หัวใจมันอ่อนมันล้าเกิน
ให้เดินคนเดียวมันเหงาเกินไป *

ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่
ใครที่พร้อมจะเข้าใจ ใครจะรักรุ่นใหญ่
พอจะมีบ้างไหม อยากจะขออุ่นหัวใจ

กี่สิบหนาว แล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วัยเลี่ยมทองของวัย
แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ ใครให้ยืมซบอิง


- - - - - - -


เพื่อนบอกว่า
ทุกครั้งที่มันฟังเพลงนี้
มันจะเห็นหน้าของผมลอยมา
โดยเฉพาะท่อนที่ร้องว่า

แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ ใครให้ยืมซบอิง
เหมือนสุขหัวใจ พร้อมไปทุกสิ่ง
แต่ความจริง น่ะโครตเหงา

แล้วเมื่อวาน
ตอนที่กำลังร้องคาราโอเกะ
มันก็ขอเพลงนี้ แล้วก็ร้อง
ทุกคนในห้องขำกันจนเกือบจะลืมหายใจ

เฮ้อ ไอ้พวกนี้



ปล.

จริงๆว่าจะเขียนเรื่อง การเมือง เพราะวันเสาร์ไปประท้วงมาด้วย
จริงๆกว่าก็ว่าจะเขียนเรื่องความรักด้วย
แต่มันพาดพิงบุคคลที่สามเยอะไปหน่อย ก็เลยขอข้าม