เจ้าหงิญ : นิทานเดียวดายชายจากคนเดิม

เส้นทางที่ปราศจากอุปสรรคและไร้อันตราย
เราจะส่งไปเฉพาะคนที่อ่อนแอเท่านั้น

กฏของดาวเดียวดาย



กาลครั้งโน้น


สวรรด์ยังมีอยู่จริง บนดินแดนอันไกลโพ้น
เส้นทางที่จะดั้นด้นไปพบเจอมีเพียงแค่สอง
หนึ่งนั้นผ่านป่ารกทึบและทะเลทรายอันกว้างใหญ่
ไร้ผู้คน อดอยาก และเส้นลำเค็ญ ระหว่างทางไร้ที่พำนักอันถาวร
เป็นเส้นทางแห่งนักพรต วิถีแห่งธรรม
อีกหนึ่งนั้นผ่านเมืองอันรุ่งเรืองและสวยงาม
เส้นทางนี้จะแสนไกลและวกวน เต็มไปด้วยจุดพำนักอันน่าหลงใหล
หมุ่บ้านแห่งเงินตรา ตำหนักแห่งเกิยรติยศ ศาลาแห่งสรรเสริญ
พระราชวังแห่งครอบครัว และหมู่ถ้ำแห่งตัวตน

พระอาทิตย์มา พระจันทร์ลา
พระจันทร์มา พระอาทิตย์ลา

วันผ่าน คืนเปลี่ยน

ผู้คนต่างมุ่งหน้าสู่สวรรค์ ดินแดนแห่งสุขนิรันดร์
บางเลือกผ่านป่า บ้างเลือกผ่านเมือง
เส้นทางแห่งป่า เริ่มมีจุดพำนักที่เกือบจะถาวร
เส้นทางแห่งเมืองยิ่งเจริญและรุดหน้า
แต่สวรรค์กลับมีผู้คนน้อยลง และน้อยลง

เมื่อผู้คนน้อย ยิ่งกว่าน้อย สวรรค์จึงลอยขึ้น ลอยขึ้น
และลอยหาย เหลือเพียงตำนาน ใว้เล่าขานให้ลูกหลาน



กาลครั้ง นี้

ยังแต่งไม่จบ
เดี่ยววันหลังมาแต่งต่อ










- - - - - - - - - -

หนังสือที่เพิ่งอ่าน และอยากแต่งนิทานบ้าง




เจ้าหงิญ เป็นหนังสือ นิทานจาก บินหลา
เจ้าหงิญ เข้าชิงออสการ์ เอ้ย ไม่ใช่ ซีไรต์ กับเขาด้วย
ไม่พักต้องหวังถึงรางวัลชนะเลิศ
แค่นี้ก็จะน่าแปลกใจ ผสมกับความยินดีลึกๆ
ที่งานเขียนแบบนี้ จะเข้าตามกรรมการได้

เจ้าหงิญ ประกอบด้วย นิทาน 8 เรื่อง
ปริมาณความน่ารัก ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า เรื่องเล่าจากรักษิตา
แต่ เจ้าหงิญ ที่ถูกเล่าจาก ชายเดียวดายแห่งภูเขาภาคเหนือ
มันจึงมีอารมณ์แบบผู้ชายมากกว่า สาวสีชมพูอย่าง รักษิตา