Wednesday, July 27, 2005

เมื่อรักจะทำร้ายกัน : เหคุการณ์ ไม่ปกติ

วันนี้ ออฟฟิศ ที่ฉันทำงาน
มีเหตุการณ์ ไม่ปกติ
ในสายตาฉัน

ผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาดี
เดินเข้ามาโวยวาย ที่ประชาสัมพันธ์
รุ่นน้องที่นั่งทำงานไม่ห่างกัน ลุกไปแก้ปัญหา
พาออกไปข้างนอก

ฉันเริ่มจับต้นจนปลายเหตุการณ์
จากที่เคยรู้ๆ มา

ผ่านไประยะหนึ่ง ทั้งสองกลับมา
ผู้หญิงนั่งอ่านหนังสืออย่างนิ่งๆ ที่โต๊ะรับแขก
แต่คงไม่สบายอารมณ์สักเท่าไหร่

น้องผู้ชายตาแดงๆ เหมือนจะร้องไห้
เล่าให้ฟังว่า ไปสถานีตำรวจมา
ไปลงบันทึกแจ้งความ ว่าเธอทำร้ายร่างกายเขา
พร้อมทั้งเปิดแผลใหม่ให้ดู



เมื่อกี้
น้องผู้หญิงร้องไห้ เสียงดัง
พูดอะไร ฉันได้ยินไม่ถนัด
ทั้งๆ ที่พยายามตั้งใจฟังมากๆ

ตอนนี้
น้องผู้หญิงกำลังยืนนิ่งๆ อยู่ที่โตีะทำของน้องผู้ชาย
บรรยากาศในที่ทำงานกระอักกระอ่วนมากๆ

ส่วนฉัน พยายามนั่งนึกทบทวน
เรื่องที่รุ่นน้องคนนี้เคยเล่าให้ฟัง

เธอเป็นหมอและเคยคบหาเป็นแฟนกับเขา -วิศวกร
แล้ววันหนึ่ง ทั้งสองก็เลิกกัน
ผู้หญิงก็เริ่มตามราวี เพราะไม่ยอมเลิก
จนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย
น้องผู้ชาย ต้องเปลี่ยนเบอร์ ย้ายที่อยู่ ขอย้ายไปทำงานที่อื่น
พร้อมทั้งให้ที่ทำงานบอกว่า ลาออกไปแล้ว
พยายามทุกวิถีทางที่จะหนี แต่เธอก็ฉลาด และตามหาจนเจอ
ตามราวีไปทุกที่ เป็นปีๆ

เมื่อเหตุการณ์มันเลวร้ายลงไปอีก
เขาปรึกษาพ่อแม่ของเธอ ให้ช่วยแก้ปัญหา
แต่ก็ไม่ประสบผล ผู้ใหญ่แนะนำให้แจ้งตำรวจ
ฟ้องร้องต่อศาล และขณะนี้เรื่องก็ยังอยู่ในศาล


ฉันมีข้อสงสัยอะไรมากมาย
แต่ก็รู้สึกว่า มันเป็นเรื่องส่วนตัวเกินไปที่จะถาม

คำถามหนึ่ง ที่ฉันกล้าเอ่ย คือ
อยากให้เรื่องมันจบยังไง ไม่ใช่แค่ด้านของน้องผู้ชาย
ฉันหมายรวมถึงว่า น้องผู้หญิงอยากให้เรื่องมันจบยังไง


ฉันน่าจะมีโอกาสได้คุยกับน้องผู้หญิงคนนี้
เผื่ออย่างน้อย ฉันจะได้เข้าใจปัญหานี้ จากมุมของเธอบ้าง

ฉันยังไม่เห็นว่า ทั้งน้องผู้หญิงและน้องผู้ชาย ฝ่ายไหน
จะเป็นผู้ชนะในปัญญานี้ มีเพียงแต่ผู้แพ้ ที่แพ้แล้วแพ้อีก
เธอกำลังจะสูญเสียทุกอย่าง และเขาก็จะไม่เหลืออะไรเลย

ทำไม คนที่เคยรักกัน
จึงพยายามทำร้ายกันขนาดนี้

2 Comments:

At 2:04 AM, Anonymous Anonymous said...

นั่นน่ะสิคะ

บางทีเอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

คำบางคำที่เคยได้ยินอาจจะช่วยตอบคำถามอะไรได้บ้าง

ทั้งรัก ทั้งแค้น

มีรักแล้ว สิ่งที่ตามมาคงจะเป็นแค้นละมั้งคะ

 
At 8:28 PM, Anonymous Anonymous said...

แบบนี้น่าเศร้าเนอะ :(

 

Post a Comment

<< Home