โลกภาพยนตร์ : City of God - หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว

กาเบรียล การ์เซีย มาร์เควซ เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ปี 1982
เคยกล่าวใว้ว่า "ศาสตราจารย์ทางวรรณกรรมในคิวบาบอกว่า
หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว เป็นหนังสือเล่มพิเศษ
แต่มันมีจุดอ่อนที่ไม่ได้เสนอทางออก สำหรับผม นั่นคือ
หลักเกณฑ์ที่ไร้เหตุผล หนังสือของผมอธิบายสถานการณ์
มันไม่จำเป็นต้องเสนอทางออก ผมต้องการเสนอความคิดว่า
ประวัติศาสตร์ละตินอเมริกามีสิ่งนี่อยู่"

ฉันไม่แน่ใจว่า ผู้กำกับ City of God จะคิดแบบเดียวกับ มาร์เควซหรือไม่
หากใครบอกว่า หนังของคุณเป็นหนังพิเศษ แต่มันมีจุดอ่อนที่ไม่ได้เสนอทางออก

ผู้กำกับบอกว่า City of god ถูกสร้างมาจากพื้นของเรื่องจริง
เรื่องจริงของ เมืองใหม่ ที่นำชาวชุมชนแออัด(ในสำนวนสวยงามแบบไทยๆ)
หรือชาวสลัม (ในภาษาที่ทุกคนพร้อมจะเข้าใจ) นำเขาเหล่านั้นย้ายไปรวมอยู่ด้วยกัน
ณ.สถานที่หนึ่ง ที่ถูกตั้งชื่อสวยงามว่า เมืองของพระเจ้า
ฟังถึงตรงนี้คุณอาจจะคุ้นๆ แนวความคิดแบบนี้
เพราะมันก็เกิดขึ้นในประเทศโลกที่สามเหมือนๆ กัน ไม่ยกเว้นประเทศเรา

สถาพความเป็นจริงของ เมืองของพระเจ้า มันคือ City off god เมืองขาด พระเจ้า ! (อุทานดังๆ )
เพราะมันขาดไปเสียทุกอย่าง ไม่ใช่แค่สาธารณูปโภค
แต่มันหมายรวมไปถึงโอกาส และความปลอดภัยในชีวิต
ปูเรื่อง มาแค่นี้ คุณอาจจะเดาเรื่องต่อไปได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

อาชญากรรม ยาเสพติด อันธพาล การปล้น การฆ่า
สารพัดที่คุณจะนึกออกถึงด้านร้ายๆ ที่แม้เต่คุณก็ไม่อยากเจอ
แต่แน่นอน มันต้องเกิดขึ้น ณ. เมืองของพระเจ้า

ฉันไม่รู้จะเล่าอะไรให้คุณฟังได้มากกว่านี้
เพราะเนื้อหาที่เหลือทั้งหมด มันคือ เรื่องของ คน
คนดีในคราบคนเลว คนเลวในคราบคนดี คนที่ไม่มีทางเลือก
คนมีทางแต่ไม่เลือก คนที่พยายามหนีออกจากเมืองของพระเจ้า
หรือ แม้กระทั่งคนที่คิดว่าตัวเองเกิดมาเพื่อเมืองของพระเจ้า

แม้คุณจะรู้สึกว่า คุณอาจจะคาดเดาหนังเรื่องนี้ได้เกือบทั้งเรื่อง
แต่ฉันก็ยังแนะนำให้คุณหาโอกาสดูหนังเรื่องนี้
เหมือนกับที่ฉันอยากเชิญชวนให้คุณหาเวลาอ่านหนังสือ
เรื่อง หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว

แม้หนังและหนังสือจะไม่ได้เสนอทางออก
เพื่อทำให้คุณมีความหวัง ดีๆ
แต่พลังของเรื่องเล่าแบบนี้ มันไม่ธรรมดา แน่นอน