โลกผ่านเลนส์ : โกรกอีดก

๑

"เฟิง ไม่ได้ออกทริปนานแค่ไหนแล้วละ" รุ่นพี่ถาม
รุ่นพี่ ที่ทำหน้าที่เป็นสารถี เป็นคนต้นคิด
หรือเป็นที่มาทั้งหมดของการเดินทางครั้งนี้

ฉันนึกทบทวนอยู่นานมาก
จนคนอื่นๆ ที่นั่งไปด้วยกันเป็นผู้ตอบคำถามแทน
ฉันไม่แน่ใจว่า คำตอบของคนอื่น
ใช่ตรงกับความจริงของฉันหรือเปล่า
หรือ มันนานจนฉันเองก็ลืมไปเหมือนกัน

"เอาเวลาไปทำอะไรหมดเหรอ" รุ่นพี่ถามต่อ
ยิ่งเจอคำถามนี้ฉันยิ่งจนปัญญาจะตอบ









๒

เมื่อพวกเราเดินทางมาถึงที่หมายที่หมายถึง ที่กางเต็นท์
หลังภาระกิจสร้างที่นอนเสร็จสิ้น พวกเราก็ตั้งวงกินลมชมวิว
และฉันเริ่มถ่ายรูป ราวกับว่าถ่ายรูปประกอบคอลัมน์
โดยเรื่องราวที่ฉันจะเล่ามันอยู่ในหัวของฉันหมดแล้ว

ฉันคิด และเชื่อ ไปแบบนั้น

ตกเย็น ขณะทำอาหารง่ายๆ เพื่อความสนุกสนาน และ อิ่มหนำ
ฉันก็เริ่มสังเกตุเห็นว่า ในระยะที่ไม่ไกลกันนัก
มีคู่รักคู่หนึ่ง กำลังนั่งทานอาหารเย็น ท่ามกลางบรรยากาศสบายๆ
จนกระทั่งเมื่อดวงจันทร์เริ่มมาเยือน
เขาก็เริ่มเล่นกีตาร์ให้เธอฟัง เสียงกีตาร์หวาน เสียงร้องเพลงซึ้งๆ

ฉันเริ่มชี้ชวนให้คนอื่นเห็นตามฉัน
"อิจฉาเขาละสิ" รุ่นพี่เริ่มแซว

ฉันยิ้มแทนคำตอบ
เพราะไม่แน่ใจว่ารู้สึกอะไร
ทั้งยังไม่แน่ใจว่าคิดถึงใคร






๓
เช้าวันใหม่ ฉันตื่นตั้งแต่เช้า
จัดการจัดเก็บเครื่องนอน สัมภาระ สัมภารก ต่างๆ
เตรียมตัวเดินไปเที่ยวน้ำตก ตามความตั้งใจของรุ่นพี่
เตรียมตัวเดินไปถ่ายรูป ตามความตั้งใจของฉันเอง

ตลอดรายทาง เราแวะพัก
แวะทักทายต้นไม้ใบหญ้า
แวะเดินทางโน้น เดินทางนี้ ราวกับพลังเหลือเยอะ
ท้ายที่สุด
พวกเราก็มาถึงน้ำตก ตามเป้าหมายของรุ่นพี่
และฉัน ก็ได้ถ่ายรูป ตามเป้าหมายของฉัน