หนังสือใหม่ของนักเขียนเก่าๆ

ระยะนี้อ่านหนังสือเป็นเล่มๆน้อยลง
ไม่ใช่เหตุผลของการไม่มีเวลา
เพียงแต่การอ่านถูกใช้ไปกับสารให้รูปแบบอื่นมากกว่า

ในกลุ่มของหนังสือเล่มเอง
ส่วนใหญ่ก็อ่านหนังสือท่องเที่ยวเป็นหลัก
และพยายามอ่านฉบับภาษาอังกฤษ
เพราะอย่างน้อยก็ได้ทำการพัฒนาภาษาไปด้วย
และแน่นอน อัตราการอ่านก็ช้าลงไปด้วย

จากงานสัปดาห์หนังสือครั้งที่ผ่านมา
ได้หนังสือมาสี่เล่ม และสามเล่มที่อ่านจบไปแล้วก็มีดังนี้





ภูมิคุ้มใจ
เรื่องและภาพ โดย เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย

งานเขียนความเรียงของเพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวโดยตรง
แต่เป็นข้อคิด มุมชีวิต ของเธอ

งานเขียนแนวนี้ออกมาเยอะในช่วงเวลาที่ผ่านมา
เล่มนี้ก็อยู่ในมาตรฐานเดียวกับเล่มอื่นๆ
น่าพอใจ อ่านง่าย ได้แง่คิดแบบง่าย
ภาษาที่ใช้ก็เป็นภาษาแบบเพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย

เล่มนี้ไม่เหมาะแก่คนที่ชอบอะไรใหม่ๆ





ปุชิตา โดย บินหลาสันกาลาคีรี
นวนิยายขนาดยาวจากนักเขียนรางวัลซีไรต์

อยากบอกว่า ตอนอ่านนึกถึงละครเรื่อง เก็บแผ่นดินที่สิ้นชาติ
อารมณ์ประมาณนั้น

ปุชิตา เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในประเทศสมมุติชื่อคีรีสถาน
ชาวไทยชื่อ ปิ๊ปบี่ เดินทางไปเที่ยวที่นั้น
และไปเกี่ยวพันกับเหตุการณ์การกู้ชาติ
เจ้าหน้าที่ทูติไทยชื่อ ต้นกล้า ที่ประจำอยู่ที่นั่น
พยายามช่วยเธอ และก็พลอยตกกระไดพลอยกระโจนไปด้วย
อีกหนึ่งคือ ภีมะ หัวหน้ากองกำลังกู้ชาติ
ที่พยายามต้อสู้เพื่อ ปลดปล่อย สิงขร ออกจากคีรีสถาน

ตัวละครหลักคือสามคนดังกล่าว

ความน่าสนใจของนิยายเล่มนี้คือ
การสร้างบุคลิกให้กับตัวละคร

ปิ๊ปปี่ คือมาตรฐานนางเอกนิยายไทย
จบอักษร น่ารัก ฉลาด นิสัยดี จิตใจงาม
รักความถูกต้อง กำพร้าพ่อแม่ และก็หยิ่งในศักศรี

ต้นกล้า คือ พระเอกในแบบฉบับของพระเอกเมืองกรุง
จิตใจดี อาจจะทำอะไรผิดพลาดได้บ่อย
แต่ก็น่าให้อภัยในแบบฉบับของพระเอก

และ ภีมะ คือ พระเอกในแบบฉบับที่พระเอกบ้านนอก
พูดน้อย แข็งแกร่ง เสียสละ แต่ก็รับผิดชอบ
เป็นทุกกระเบียดนิ้วของพระเอกนิยายบู้ๆ

แม้ คีรีสถาน คือประเทศสมมุติ แต่ผู้อ่านทุกคน
ที่ไม่ทำตัวอ่อนด้อยจนเกินไป ก็ต้องรับรู้ได้ว่า
มันถูกเขียนมาจากประวัติศาสตร์ของชนชนลุ่มแม่น้ำโขง
ในคาบสมุทรอินโดจีน

ภาพภูมิประเทศที่ถูกบรรยายใว้
ทำให้นึกถึงลุ่มแม่น้ำอิรวดี ทุ่งเจดีย์แก่งพุกาม

จริงๆ นี่คือความน่าสนใจของนิยายเรื่องนี้อีกส่วนหนึ่ง
เพราะเรื่องแต่งที่ได้รับการยอมรับ
ย่อมถูกสร้างมาจากข้อมูลจริงๆ
จินตการยืนอยู่บนพื้นฐานของความจริง
ย่อมทำให้คนอ่านรู้สึกได้ว่า เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจริง
หากจินตการที่ไร้ซึ่งพื้นฐานข้อมูลจริง
ก็ย่อมกลายเป็นนวนิยายดาดที่มีอยู่เต็มประเทศ

แต่ข้อด้อยที่สุดของนวนิยายเรื่องนี้คือ
เมื่ออ่านจบก็รู้สึกว่าไม่ได้มีอะไรใหม่ๆ






เรื่องรักเบอร์ห้า
'ปราย พันแสง

หนังสือรวบรวมจากงานเขียนคอลัมน์
ที่ปราย พันแสงเขียนเกี่ยวกับเรื่องรัก
เรื่องรักที่ปรากฏอยู่ในผลงานของคนเหล่านี้

Jimmy Liao
นักเขียนหนังสือประกอบภาพจากไตหวัน ที่น่าสนใจมากๆ

Haruki Murakami
นักเขียนที่น่าสนใจจากญี่ปุาน

Wislawa Szymborska
กวีรางวัลโนเบลจากโปแลนด์

Paul Morrison
จากภาพยนตร์ Solomon & Gaenor

Michael Haneke
จากภาพยนตร์ The Piano Teacher

Ian McEwan
คุ้นๆ ว่าเป็นนักเขียนรางวัล พูลิชเชอร์ - อันนี้ข้าพเจ้าคิดเอง

Hur Jin-ho
จากภาพยนตร์เรื่อง One fine Spring Day

แต่อย่าถามว่าอ่านแล้วมีอะไรติดอยู่ในหัวบ้าง
จำไม่ได้เลย มันเป็นเรื่องของอารมณ์เป็นหลักนะ