ความฝันเหรอ .... ยี้

ตอนที่ทำ blog
เคยตั้งใจว่าจะบันทึก
สิ่งที่นึกคิดให้บ่อย
เท่าที่จะทำได้

ลองสังเกตุดู
ความบ่อยหรือมุ่งมั่น
เกิดขึ้นในช่วงต้นๆ
และก็เริ่มห่างหายไป
ห่างหายไป

อาจจะมีเหตุผลร้อยพัน
อาจจะฟังดูหน้าเชื่อเต็มไปด้วยเหตุผล
หรือช่างไร้สาระ
แต่มันก็ทำหน้าที่เป็นเพียงข้ออ้าง
ก็เท่านั้น

เหตุการณ์ทำนองนี้
ก็เกิดขึ้นบ่อยๆ
กับหลายๆเรื่อง

บางเรื่อง
บางความตั้งใจ
ที่ห่างหาย
จนลืมมันไปแล้ว


หลายเดือนมานี้
ผมพยายามวางแผนเที่ยว
ความตั้งใจอยากไปเห็นที่ต่างๆ
มันยังมีอยู่เต็มเปี่ยม

แต่ความเป็นไปได้ของโอกาสการเดินทาง
เริ่มห่างหาย
จนเหมือนกับว่า
ได้แค่คิด

บางคนบอกว่า
มีฝันอะไรก็จงมุ่งมั่น
เพื่อตามฝันนั้น

มันฟังดูยี้ๆ ยังไงไม่รู้
เวลาใครพูดว่า
มีความฝัน
มันฟังดูเฟื่อๆยังไงไม่รู้

เอาเป็นว่า
ถึงวันนี้
เรายังมุ่งมันกับเรื่องอะไรกันอยู่บ้าง
แล้วข้ออ้างอะไร
กำลังเป็นอุปสรรคของความมุ่งมั่นนั้น


บางทีแค่ความมุ่งมั่นที่จะทำอะไรซะบ้าง
อาจจะจรรโลงโลก
หรือทำให้แผ่นดินต่ำลง
ก็อาจจะดูน่าสนใจ
กว่าการปล่อยให้ชีวิตดำเนินไป
แบบวัน ต่อวัน

ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น
เราก็จะเป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่น่าเบื่อหน่ายอีกชนิดหนึ่ง
ก็เท่านั้นเอง