สงสัยไร้สาระ 3001 ถึง 3003

สงสัยไร้สาระ 3000 : กลัวหรือใจเย็น

พี่สาวเล่าให้ฟังว่า

พี่ชายถูกเด็กรุ่นน้องพุ่งเข้าหา
ตั้งใจหมายว่าคงจะเข้ามาชกหน้า
เพราะเด็กรุ่นน้องไม่พอใจ
กับการจัดการปัญหาของพี่ชายซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้าน
พี่ชายเอามือตบไปที่ปืนตามสัญชาติยาน


ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีของใคร
ที่เหตุการณ์มันหยุดแค่นั้น

พี่สาวเล่าด้วยท่าทีมีโมโห
แถมตบท้ายว่า หากใครทำร้ายพี่ชาย
พี่สาวจะต้องทำการตอบโต้อย่างเท่าเทียม

พี่ๆคนอื่นๆก็คิดและรู้สึกไม่ต่างจากกัน
ทั้งๆที่ปกติแต่ละคนก็ไม่ค่อยปรองดองกันเท่าไหร่
มีแต่ผมที่ปรองดอง และดูเป็นพวกของทุกๆพี่

ก่อนจบเรื่องเล่า พี่สาวย้ำว่า
เอ็งก็เหมือนกัน อย่ายอมให้ใครทำร้าย
ต้องสู้ อย่ากลัวคน

ตั้งแต่จำความได้
ผมพยายามฝึกให้เป็นคนใจเย็น
เพราะผมเชื่อว่า หากเราใจเย็น
มันคงจะสร้างปัญหาให้กับชีวิตน้อยลง

แต่วันนั้น หลังเรื่องเล่าของพี่สาว
ผมกลับมาถามตัวเองใหม่ว่า
หรือว่าจริงๆแล้วผมไม่กล้าสู้คนอื่น
เลยปลอบตัวเองว่า เป็นคนใจเย็น
และรู้จักให้อภัย


- - - - - - -


สงสัยไร้สาระ 3002 : ไม่อยากแข่งขัน หรือ กลัวแพ้กันแน่

หลังจากสอบเข้าเรียนต่อมหาลัยได้สำเร็จ
ผมเกิดความรู้สึกว่า พอแล้วสำหรับการแข่งขัน
ผมไม่ชอบการแข่งขัน เพราะผมไม่ชอบการพ่ายแพ้
และผมก็ไม่อยากชนะอีกต่อไป

ผมหลงเชื่อมาอย่างนี้ ตลอดมา

แต่ถึงวันนี้ ข้อสงสัยนี้มันกลับมาใหม่
หรือว่า จริงๆแล้วที่ผมหลีกเลี่ยงการแข่งขันทุกชนิด
เพราะผมไม่มั่นใจอีกต่อไปว่าผมจะชนะ
และเมื่อไม่มั่นใจว่าจะชนะ ผมก็หนีมัน
เพราะผมกลัวความพ่ายแพ้

ต่างจากอดีต ในสมัยเด็กๆ
ผมมั่นใจ และเชื่อมันในศักยภาพ
จนไม่เคยกลัวการแข่งขัน
อะไรมันทำให้ความรู้สึกแบบนั้น
มันไม่อยู่กับผมอีกแล้ว

เป็นการพัฒนาตัวเอง
หรือถอยหลังเข้าถ้ำกันแน่

อย่างหนึ่งที่มันได้มาความคิดแบบนี้คือ
ผมเป็นคนสุภาพมากกว่าสมัยที่ยังเชื่อมันในตัวเองอย่างนั้น

ตอนนี้ก็แค่สงสัยว่า
ทำไมข้อสงสัยนี้มันถูกยกกลับมาใส่หัวอีกครั้ง

ตกลงผมกลัวแพ้ หรือ ไม่อยากลงแข่ง
เพราะไม่อยากแข่งขันกันแน่

สองความรู้สึกนี้
ต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยนะ



- - - - - - -

สงสัยไร้สาระ 3003 : โค้กซีโร และ เป็บซี่แม็ก


โฆษณามันก็มีผลต่อผมเหมือนกันนะเนี่ย
เพราะจู่ๆผมก็อยากทดลองชิมโค้กซีโร
หลังจากชิม ก็ติดใจ และก็ติดซะงั้น

แต่ด้วยความที่รักเป็บซี่มากกว่า
ก็หงุดหงิดใจว่า ทำไมเป็บซี่ไม่ทำเป็บซี่ซีโร่บ้างฟระ

แหะแหะแหะ

ฉลาดน้อยไปหน่อยเนอะ

หลังจากชอบโค้กซีโร่และหงุดหงิดเป็บซี่เป็นสองอาทิตย์
จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่า เป็บซี่ซีโรที่อยากได้คือ เป็บซีแม็กนั่นเอง
เป็บซี่ผลิตได้ตั้งนานแล้ว โค้กเพิ่งฉลาด

แทนที่จะโกรธที่ตัวเองที่นึกออกช้า...มาก
กลับไปโมโหเป็บซี่ซะอีกว่า
ทำไมไม่ตั้งชื่อให้เข้าใจง่ายๆแบบโค้กฟระ
โค้กซีโร ฮาร์ดเซลล์มากๆๆ
เป็บซีแม็กซ์ไม่เห็นบอกอะไรเลย

ว่าแล้วเพื่อคลายความสงสัย
ก็เลยซื้อเป็บซี่แม็กซ์และโค้กซีโร่ ขนาด 1.25 ลิตร
กลับมานั่งชิม แบบสลับกันชิมเลยนะ
แบบว่าให้โอกาสเป็บซี่อีกครั้ง ในฐานะของคนรุ่นใหม่

ก็สรุปว่า งานนี้ชอบโค้กมากกว่าหน่อยนึง

ใครผ่านมาอ่านเรื่องนี้คงงงว่า
เรื่องปัญญาน้อยแบบนี้
อุตส่าห์ไปจริงจังกับมันได้

ก็นี่แหละผ้มมมมมม ของแท้
ไม่รู้เป็นอะไร ชอบจริงๆ
เรื่องไร้สาระแบบนี้