Monday, June 19, 2006

เชื่อ ศรัทธา และ ปฏิบัติ

- วันเสาร์ -


คนโลเลก็ต้องโลเล
ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป
กลับไป กลับมา

จนคำตอบมันเปิดเผยตัวเอง
เมื่อมีภาพพลุปรากฏให้เห็น
ที่หน้าจอทีวี


อลังการ
สวยงาม
ตื่นตาตรึงใจ

คือความรู้สึกชั่วขณะหนึ่ง
ก่อนที่อีกความรู้สึกจะวิ่งเข้ามาหา

มันเหมือนกำลังนำเงินมาเผา
เพื่อจะชื่นชมกับความงามของเปลวไฟ

เชื่อในความสมถะ
ศรัทธาในความพอเพียง
แต่ปฏิบัติอีกแบบ




- จันทร์ -


ผมไม่เคยอยากมีลูก


ผมพูดประโยคนี้กับพี่ๆ
เพื่อตอบคำถามว่า
ทำไม่ยังไม่อยากแต่งงาน

แล้วเหตุผลและความสำคัญของ ลูก
ก็หลั่งไหลมาจากรอบทิศทาง
ผมเห็นด้วย และไม่ขัดแย้งอะไร
เพียงแค่ยังคิดบางเรื่องไม่เสร็จ


พี่เชื่อในพระพุทธเจ้าไหม


ผมจึงโยนถามคำถามนี้ออกไป
ก่อนจะตามไปอีกประโยคว่า

พี่ศรัทธาในคำสอนของพระพุทธศาสนาไหม

แล้วผมก็สาธยายความสงสัยออกไป
ราวกับว่าจะกลัวคนอื่นแย่งพูด

แล้วพระไม่เห็นต้องมีลูกเลยนิพี่
อันนี้ก็แนวคิดเดียวกัน
ผอนผันลงมาอีกหน่อย
แค่ไม่ต้องบวช
ประกอบอาชีพธรรมดา ที่ไม่ได้เรียกว่าพระ
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
ในเมื่อพวกพี่เชื่อและศรัทธว่าวิถีแห่งการดับทุกข์มันอยู่อีกทาง
แล้วทำไมพวกพี่กลับเลือกเดินไปอีกทางเสมอๆ


แล้ววงสนทนาก็แตก
เพราะทุกคนเบื่อกับ
พวกรู้น้อยแต่สงสัยบ่อย

1 Comments:

At 4:34 AM, Anonymous Anonymous said...

คุณพี่นี่นะ ...

เอคิดเสมอว่า เอนี่ล่ะ พวกรู้น้อย

รู้น้อยเลยสงสัยบ่อย

แล้วพี่ก็คอยไขข้อสงสัยของเอ

ดังนั้นถ้าพี่รู้น้อย เอคงเป็นผู้รู้น้อยมวากกกกกกกกก

 

Post a Comment

<< Home