Hide away

วันศุกร์

พยายามหาที่พักบนเกาะเสม็ด
ได้รายชื่อมาหลายที่
ที่รับจองก็เต็มแล้ว
ที่เหลือก็ไม่รู้จะติดต่อยังไง


วันเสาร์


นัดเพื่อนตีสี่
ตั้งนาฬิกาปลุกตีสี่ตามนัด
ตื่นตีสี่ตามนัด
แต่ว่าจะไปถึงที่นัดก็ตีห้ากว่าๆแล้ว

ถึงท่าเรือบ้านเพ
ตอนประมาณเจ็ดโมงครึ่ง
ก็เลยได้ไปกับเรือเที่ยวแปดโมง

ถึงเกาะตอนเก้าโมงตรงๆ
บอกรถว่าไปอ่าวนวล
แต่ปรากฏว่ารถไปส่งที่อ่าวทับทิม
แล้วก็บอกว่าเดินไปอีกหน่อยก็ถึงที่หมาย

เดินไปถามที่พัก
หาดทับทิม ที่รถเามาทิ้งใว้ เต็ม
เดินไปอ่าวนวล ก็เต็ม
ไปหาดลุงหวัง ไม่เต็ม
แต่เพื่อนบอกว่าเหมือนซ่อง
(มันพูดแบบนี้จริงๆ)

เลยไปอีกหาดก็เต็ม
มีที่ไม่เต็มก็ไม่น่าพัก
ด้วยเหตุผลเหมือนเดิม

เมื่อหมดปัญญา
ก็ต้องนึกถึงที่พึ่งสุดท้าย
นิมมานนรดี

แต่ไอ้นิมมารนรดี
มันก็อยู่ไกลซะเหลือเกิน
เกินกว่าจะเดินไปถึงได้
จึงต้องเหมารถให้ไปส่ง
เจ้าของรถเรียกหกร้อยบาท
เพราะบอกว่าไกลมาก และที่พักก็แพงมากนะ
ต่อรองเหลือแค่สามร้อยบาท

แล้วรถก็พามาส่งรีสอร์ทหรู ที่ปลายเกาะ
มองไปเห็นสระว่ายน้ำ อยู่ติดทะเล
ถามยามว่า ใช่นิมนานรดีหรือเปล่า
ยามพยักหน้าว่าถูกต้องแล้ว
คนขับยืนยันอีกว่านี่แหละนิมมานรดี
เราก็เลยตรงดิ่งเข้าไปเพื่อเช็คอิน
พร้อมทั้งแสดงอาการตกหลุมรักรีสอร์ทแห่งนี้

แต่ปรากฏว่าไม่มีชื่อเราในรายการจอง
พนักงานต้อนรับถามเพื่อความแน่ใจ
ถามไปถามมาก็ได้ความ ผิดที่
ที่นี่คือ ปารดี บูติครีสอร์ทที่หรูที่สุดบนเกาะนี้
ราคาต่อคืน หนึ่งหมื่นแปดพันบาท

แล้วเรื่องจะดำเนินต่อไปยังไง

เรื่องมันง่ายๆ
ก็แค่ไปที่นิมมานรดีซะสิ

อือ
มันง่ายแค่นั้นแหละ

แต่ นิมมานรดีมันอยู่ตรงไหนละ
แล้วจะไปยังไง
เพราะรถที่มาส่งก็กลับไปแล้ว
และนี่ก็ปลายเกาะสุดๆ ไม่ต้องหวังว่าจะมีรถผ่านมา

นั่นแหละคือปัญหา

ด้วยอานิสงของเด็กน้อยวัย 0.8 ขวบ
ก็ทำให้พาพวกเราไปถึงนิมมานรดีจนได้
แม้จะทุลักทุเล เต็มไปด้วยเรื่องน่าหงุดหงิด

แล้วพวกเราก็ตกหลุมรักอีกรอบ

นิมมานรดี รีสอร์ทเล็กๆ ขนาดสิบเอ็ดห้อง
เป็นอาคารแปดเหลี่ยม
เต็มไปด้วยหน้าต่าง
มีหาดส่วนตัว ที่เงียบและสงบ
เราตกลงพักที่นี้สองคืน

เมื่อเข้าที่พักเราก็อาบน้ำ ทานข้าว
แล้วก็แยกย้ายกันไปทำกิจกรรมที่ชอบ
นอนอ่านหนังสือ นอนฟังเพลง ดูหนัง เล่นน้ำ
แล้วแต่ถนัด

ตกเย็น เราก็เดินไปดูพระอาทิตย์ตกดิน ที่หลังบ้าน
กลับมาก็ดินเนอร์กันที่ห้องอาหารปลายแหลม



วันอาทิตย์



ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่หน้าบ้าน
แล้วก็นอนอ่านหนังสือรับลมทะเล
ทานข้าวเที่ยง
นอน
เล่นน้ำ
แล้วก็ทานข้าวเย็น
ดูคอนเสิร์ตที่มีให้ยืมเยอะแยะ
(เราดูพูดพร่ำฮัมเพลงรัก - ที่ในนั้นมีฉันถูกถ่ายในฐานะคนดูด้วย เพิ่งรู้)
แล้วก็นอนรับลมทะเล


วันจันทร์


ตื่นมาเล่นน้ำ
เดินเล่น
แล้วก็เก็บของกลับตอนเที่ยง

อยู่ที่นี้เหมือนอยู่รีสอร์ทส่วนตัว
เพราะเงียบและสงบมากจริงๆ
แทบจะไม่ค่อยมีคนออกมาเดินให้เห็นเลย
ทั้งๆที่ห้องพัก็เต็มทั้งสิบเอ็ดหลัง

ถ้าสงสัยว่า แล้วคนอื่นๆอยู่ไหน
ไม่ต้องสงสัย เพราะเขาก็ทำกิจกามของเขานั่นแหละ
อะอะ ไม่ช่ายการพิมพ์ผิด
กิจกรรมที่เป็นกิจกาม จริงๆ

เพราะเกือบทุกห้อง จะเป็นคู่รักชายหญิงมาพัก
ทานข้าวเช้าเสร็จก็จะเปิดประตูประกอบกิจกาม
เสร็จกิจกาม ก็ออกมานั่งเล่น นอนเล่น
กระหนุงกระหนิง เกาะแบบแกะไม่ออกที่หน้าบ้าน
สักพักก็จะปิดห้องอีกรอบ
วนเวียนแบบนี้ทั้งสามวัน
อันนี้พวกฉันไม่ได้ปรักปรำใคร
ทั้งภาพและเสียงมันยืนยันอย่างนั้น


ฉันบอกเพื่อนว่า
อย่างงี้แต่ละห้องจะมีหน้าต่างชมวิวทะเล
270 องศาใว้ทำไม
ถ้าคนใช้พร้อมใจกันปิดม่าน
ทำกิจกามกันทั้งวัน
แล้วทำไมต้องถ่อกันมาถึงเสม็ด
เพื่อจะทำกิจกามกันอย่างเดียวฟะ

เพื่อนฉันมันย้อนว่า
ไอ้พวกองุ่นเปรี้ยว
ฉันก็เงียบไปเลย
เถียงไม่ออก



สรุป


นิมมานรดี
รีสอร์ท ที่เหมาะแก่การทำกิจกาม
หากใครอยากฮันนี่มูน แบบเกาะส่วนตัว
แนะนำที่นี่
หรือหากใครอยากได้บรรยากาศบบเกาะไกลๆ แถว อันดาดัน
แต่ไม่มีเวลา(มีเงินนิดหน่อย) ก็ขอแนะนำที่นี้
เพราะเพียงแค่เสาร์-อาทิตย์
ก็เพียงพอแล้วสำหรับ hide away


ปล.
รูปติดใว้ก่อน เพราะตอนนี้กล้องเสีย