เราได้ทำอะไรลงไป

ในยุคสมัยที่กระทรวงศึกษาและกระทรวงวิทยาศาสตร์ต่างเป็นเจ้าภาพ
ในการสร้างวัตถุมงคล คำถามหนึ่งที่ผุดขึ้นมา

What we've done

ทุกๆเช้าและเย็น คำถามนี้จะถูกตอกย้ำ ด้วย
มิวสิดวีดีโอ ของ Linkin Park เพลง
What I've Done
ที่ถูกกระหน่ำเปิดในรถไฟฟ้า BTS

เนื้อหา(ซึ่งผมฟังไม่ออกหรอก)ร้องว่า

In this farewell
There’s no blood
There’s no alibi
‘Cause I’ve drawn regret
From the truth
Of a thousand lies

So let mercy come
And wash away
What I’ve done

I’ve faced myself
To cross out what I’ve become
Erase myself
And let go of what I’ve done

Put to rest
What you thought of me
Well I cleaned this slate
With the hands
Of uncertainty


For what I’ve done
I’ll start again
And whatever pain may come
Today this ends
I’m forgiving what I’ve done

What I’ve done
Forgiving what I’ve done


ยิ่งเรื่องราวในมิวสิควีดีโอ
มันสะท้อนถึงสิ่งที่เรากำลังเผชิญ
และดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่เผชิญร่วมกันทั้งโลก

แต่เรายังไม่จำเป็นต้องไปไกลขนาดนั้น

หลังคดียุบพรรคผมมีโอกาสเจอรุ่นพี่
ท่านเคยผ่านตำแหน่งทางการเมืองมามากมาย
ไล่ตั้งแต่ สส ธรรมดา ไปจนถึงรองนายกรัฐมนตรี
เคยคุมกระทรวงหลายๆกระทรวง และหนึ่งในนั้นคือ
กระทรวงศึกษาธิการ เพราะท่านเคยเป็นครูมาก่อน

ท่านเป็นหนึ่งในคณะกรรมการพรรค ซึ่งถูกตัดสินโทษ

หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป
อำนาจมาแล้วก็ไป
คนที่เคยล้อมหน้าล้อมหลังท่าน
ถึงวันนี้ ไม่มีเงาของใคร
เหลือใว้เพียงตัวท่านตัวคนเดียว
และสิ่งหนึ่งที่น่าจะอยู่กับตัวท่านคือ
What I've Done
ถ้ามั่นใจและเชื่อมั่นว่าทำดี ทำถูก
ก็ย่อมมีสุข แม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
แต่หากเป็นตรงกันข้าม
ก็ต้องเผชิญกับสิ่งที่ตัวเองได้สร้างใว้

ผมไม่แน่ใจว่าขณะนี้รุ่นพี่ท่านนี้รู้สึกอย่างไร
เพราะเราก็ไม่ได้สนิทสนมกันถึงขั้นถามในรายละเอียดได้
ก็แค่รุ่นพี่รุ่นน้องที่เคยเจอะเจอกันตามวาระโอกาสเท่านั้น
อย่างหนึ่งที่ผมมั่นใจคือ ท่านกำลังมีบางอย่างในใจ
ก็แน่นอนแหละ คนที่เพิ่งผ่านเรื่องระดับนั้นมา
คงต้องใช้เวลาสำหรับคิดอะไรกันบ้าง

ถัดจากเจอรุ่นพี่ท่านนี้ไปสองวัน
เพื่อนๆนัดกันไปทานข้าว
ปาร์ตี้ซีฟูดบาร์บีคิว
นัดแนะกันที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง
แค่ฟังสถานที่คำถามก็เกิดขึ้นว่า
มันเป็นการปาร์ตี้ถูกช่วงเวลาแน่หรือ

เพราะนั่นคือบ้านเพื่อน ที่พ่อของเธอ
ประสบชะตากรรมเดียวกับรุ่นพี่ที่เพิ่งเล่าให้ฟัง

ตลอดเวลาที่พวกเพื่อนๆช่วยกันปิ้ง ย่าง และช่วยกันกิน
ไม่มีใครกล้าถามหรือพูดเรื่องที่เกี่ยวกับสถานการณ์บ้านเมือง
ไม่มีใครตั้งใจ และคงเป็นการหลีกเลี่ยงโดยอัตโนมัติ


ปล.
1. จบห้วนๆ แบบนี้แหละ เพราะหมดเวลาพักเที่ยงแล้ว
ช่วงนี้งานเยอะ เดี่ยวโดนเจ้านายดุ
2. ขอบคุณ foneko สำหรับการแก้คำผิด เสาร์-อาทิตย์นี้พี่ก็จะไปเดินป่าอีก
ถ้ากลับมาแล้วอยากไป ก็บอกมา จะพาไปเดินที่ง่ายๆ สวยๆ อ้อ พี่ๆอยากไปเที่ยววังเวียงกันอีกแล้วแหละ
3. ไม่สามารถเขียนเรื่องการแต่งงานตามคำขอของพี่ยุ้ยได้
เพราะว่าการเขียนเรื่องแบบนั้น ต้องมีบุคคลที่สอง และ ที่สาม
อาจจะโดนฟ้องร้องได้ แต่จะบอกพี่ว่า ก็คิดมากไปตามประสานั่นแหละ
อ้อ คิดคนเดียวด้วยครับพี่ บุคคลที่สอง ที่สาม ที่สี่ ไม่รู้เรื่องสักคน
คิดเอง เออเอง งงเอง และก็ตัดสินใจเอง 555